เช้าเน้บรรยากาศชังสดใส อิอิ มายๆๆมาหาแต่เช้าเลย เพราะนัดกับมาม่าไว้แต่เมื่อคืน จนพี่มอญตื่นไปทำงานมาม่า ก็นอเล่นแปปนึง เอ๊ะ ทำไมมายมายๆยังๆไม่มาน๊าา รอจนเราหลับแร้วหลับอีก ฝันแร้วก็ฝันอีก สงสัยจะไม่มาแร้วมั้งไม่ตื่นเเน่เลย เชอะ เราจะงอล คราวที่แร้วก็ไม่มา ชิชิ เหอะๆๆนี่แค่ความคิดเราแต่ความเป็นจริงหรอ ??? มายๆๆมารอแต่ตอน 6โมงกว่าๆๆแร้วววว จน 6 .55 น. โทรมาหามาม่า ตั้ง 8สายยยย เป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นมากกกกๆ นานๆๆทีจะมีสายไม่ได้รับ จากมายมายเยอะขนาดนี่ แถมข้อความด้วย เราก็คิดๆๆอยู่ทำไมโทรศัพท์เราไม่ดังง่ะ นาฬิกาปลุกก็ไม่ดัง มายมายก็ไม่โทรมา ที่ไหนได้เราดันปิดเสียงโทรศัพท์ลืมเปิดเสียงไว้ซะงั้น มายมายทั้งโทรมา ทั้งข้อความ แร้วมาม่าจะรู้ไร ปกติก็ตื่นยากอยู่แร้ววอ่าา แต่ที่น่า....เหลือเกินก็ตรงที่ มายมาย ขึ้นมาถึงหน้าห้องแถมเคาะประตูเรียกนี่สิ ยังไม่ลืมตาโผล่มาดูโลกอีก น่า..จิงๆๆเลย จะนอนไรหนักหนาเนี่ยย นอนๆๆไปก็มีอาการแปลกๆๆ เลยจับโทรศัพท์มาดูซะหน่อยยย ป๊าดดดดดดดด มายมายโทรมาแร้วว แต่เราปิดเสียง รีบเจ้าค่ะรีบบมากกรีบโทรกลับเลยทันที มายมายกลับแล้วจิงๆ อยู่นิมมานแร้ว โห้ เราไม่น่าเลย เซ็งมากๆๆเลย รู้สึกผิดอย่างแรงง ยิ่งรู้ว่ามาเคาะประตูยิ่งไปกันใหญ่นอนได้ควายจิงเลย พอคุยกับมายมายมาม่านะ แบบรู้สึกผิดอ่ะ ยิ่งมายมายทำตัวไม่มีไรอ่ะ ไม่งอล ไม่โกรธมาม่า มาม่ายิ่งรู้สึกผิดไปใหญ่ มายมายอ่ะ แอฟความรู้สึก จิงๆๆก็มีงอลๆๆเราอยู่อ่ะดิ รู้นะ ยิ่งมาแอฟแบบนี้มาม่ายิ่งรู้สึกผิดมากๆๆๆๆเลยอ่ะ ร้องไห้เลยง่ะ จิงๆๆนะ แต่มายมายไม่เชื่ออ่ะ แร้วมายมายก็กลับมาหามาม่าอีกครั้งเพราะมาม่าไม่มีรถไปเรียน มายมายเลยมารับที่หอไปส่งที่วิทลัย ^^ มายมายน่ารักที่สุดในโลกเลยน๊า มาม่ารักมายมายที่สุดเลย ที่รัก ต่อไปมาม่าจะตื่นเช้าๆๆล่ะ เตรียมพร้อมการมาของมายมายแต่ก็ไม่รู้อ่ะนะ จะมาหาตอนเช้าอีกป่าว แต่ยังไงก็จะไม่นอนเยอะอีกล่ะ จะนอนเช้าๆๆตื่นเช้าๆๆ ไม่นอนดึกตื่นสายอีกล่ะ แต่ก็ต้องมียกเว้นไว้บางวัน ซึ้งไม่สามารถระบุไว้ได้ เหอะๆๆๆพอมาถึงหน้าวิทลัยมายมายก็ยังไม่กลับรอจนมาม่าเดินเข้าวิทลัยก่อน มาม่าเดินมาจะขึ้นตึกแล้วนะ มายมายยังมองมาอยู่เลย ยังไม่กลับอีกสักพักก็โทรมาหามาม่าแร้วก็บอกว่าน้ำมันหมด เหอะๆๆเราตกใจเลย จะออกไปหาคงไม่ได้ ก็ได้คำเดียวอ่ะ เข็นจ๊ะที่รัก แต่ก็นะมายมายโกหกมาม่าอ่าา แกล้งเรา จิงๆอยู่หอแร้วววกำลังจะอ่านหนังสือ สอบให้ได้นะที่รัก จุ๊บๆๆ มาม่าก็จะอ่านหนังสือล่ะ รักดอกรักมากเลยนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น