วันอาทิตย์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
1
ไม่ได้ไปทำงานเลย ปวดขามากๆๆลุกไม่ขึ้นอ่ะ นอนอยู่บนเตียงทั้งวัน ไม่รู้จะทำไรดี นอนมากๆๆแบบนี้แหละ ดีล่ะ จะได้ไม่ต้องคิดไรเน่อ เจ็บนะ คิดถึงด้วย...
วันแรก
ตัวคนเดียวแร้ว ไม่มีแร้วคนข้างๆใจ..
เดินไไปคนเดียว อยู่คนเดียว
ไม่มีอะไรอีกแร้ว ที่เตรียม ที่คิดไว้ จบแร้วทุกอย่าง
ถึงจุด เปลี่ยน
.........................................................................
ยังไงก็ไม่เคยเข้าใจกัน ไม่เคยสักครั้งที่จะีควาคิดควารู้สึกเดียวกัน คบกันมาก็นาน แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะ รู้สึกเหมือนกัน คิดกันคนละแบบ รู้สึกคนละแบบ ตีความหมายคนละแบบ ถ้าจะพูดไรตอนนี้ ก็มีแต่ปากเสียง หาควาเข้าใจคงไม่เจอ เมื่อไม่เคยเหมือนกัรสักอย่างในชีวิต
วันแรก
ตัวคนเดียวแร้ว ไม่มีแร้วคนข้างๆใจ..
เดินไไปคนเดียว อยู่คนเดียว
ไม่มีอะไรอีกแร้ว ที่เตรียม ที่คิดไว้ จบแร้วทุกอย่าง
ถึงจุด เปลี่ยน
.........................................................................
ยังไงก็ไม่เคยเข้าใจกัน ไม่เคยสักครั้งที่จะีควาคิดควารู้สึกเดียวกัน คบกันมาก็นาน แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะ รู้สึกเหมือนกัน คิดกันคนละแบบ รู้สึกคนละแบบ ตีความหมายคนละแบบ ถ้าจะพูดไรตอนนี้ ก็มีแต่ปากเสียง หาควาเข้าใจคงไม่เจอ เมื่อไม่เคยเหมือนกัรสักอย่างในชีวิต
วันเสาร์ที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
...........
ที่รัก ไว้ใจกันนะ เราหยุดทะาะกันนะ จะได้คบกันนานๆๆ มายไม่รักมาม่าหรอ ไว้ใจ เชื่อใจกันนะที่รัก
วันเสาร์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
....
ทำไมมายต้องพูดใส่อาลมด้วยยังไงก็หาห้องให้ได้อยู่แร้วอย่าโวยวายได้ป่าวขอร้องไม่ต้องกัวว่าห้องจะเต็หรอกเชียงใหม่ทั้งเมืองไม่ได้มีที่พักแค่ที่เดียวนะมายไม่ต้องมาทำเป็นพูดว่าไม่ต้องมารับไรนั้น อย่ามาเสียอาลมใส่กัน มายไม่ได้เสียอาลมเป็นคนเดียวนะจะบอกให้ไม่ใช่มาสั่งๆๆพอไม่ได้ดังใจก็มาอาลมเสียใส่นะ ไม่ชอบเลิกนิสัยนี้ได้แร้ว คิดว่าคุยกันเข้าใจแร้วซะอีกไม่ใช่ไม่อยากให้มา ถ้าทำแบบนี้หมายถึงไม่อยากให้มาก็คิดเองแร้วกันเทอก็เดิมๆๆความคิดตัวเองเปนที่ตั้ง
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)