เหงานะต้องอยู่คนเดียวดอกรักก็กลับบ้าน เห่อเซ็งสุดๆ คิดถึงดอกรักสุดๆ โทรศัพท์ก็ไม่ได้คุยกันแปบๆ ก็ต้องวางไม่ทันหายคิดถึงเลย ตอนนี้อยู่ห้องคนเดียวเงามากๆๆๆ ไม่มีใครคุยด้วยเลยดูทีวีทั้งวันจนเบื่อฟังเพลงเดิมๆๆจนร้องทุกเพลงหลับจนเหนื่อยอาการเหมื่อยก็ถามหา อาการเบื่อก็ยังไม่หาย พ่อตัวดีคนที่ทำให้เหงาก็ไม่โทรมาจะโทรไปก็คงต้องรอ คงไม่รับหรอกงานเยอะเกินยุ่งตลอดเวลา โทไปไม่รับ แล้วกว่าจะโทรมาคงต้องรอให้หลับได้สักสองสามตื่นล่ะมั้ง กว่าจะรู้ว่าเราโทรหาแร้วทำไรอยู่ก็ไม่รู้นะไม่บอกเลยเราเหงา เราเซ็ง เราเบื่อ เราเหงา เราไม่อยากอยู่คนเดียวในวันปีใหม่ ทำไมเหมือนคนไม่มีแฟนเลยนะ เราอยากฉลองวันปีใหม่ด้วยมั้งปีนี้อดไปแร้วต้องรออีกตั้งนาน กว่าจะปีใหม่อีกครั้งทำไมไม่มีใครอยู่ข้างๆนะ เหงากว่าไหม เซ็ง เบื่อ เบื่อ เบื่อสุดๆ เกินบรรยายจะทำไรดีนะให้หายเบื่อ จะไปเที่ยวไหนดีฉันเหงา
ลืมฉันได้ไงไหนว่าเช็คเมล์อาจารย์แปบเดียวไง จนเที่ยงยังไม่โทรมาอีกพอโทรไปถึงจะโทรกลับมา นึกว่าทำไรอยู่ถึงไม่โทรมา จริงๆก็หลับดอกรักลืมเราจริงๆด้วยมันน่า....มั้ยล๊ะแล้วรีบวางตามเคยต้องรีบไปขายของไม่ทันพูดไรเลยก็วางไปซะงั้น ทีไม่คุยกันล่ะก็หลับไม่เห็นขายของพอคุยกันก็รีบไปขายของคนเยอะถ้าฉันไม่โทรไปเธอก็หลับคงไม่มีใครมาซื้อของหรอกมั้ง เห่อ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น